De 11e etappe in de tour was een beetje bergachtig. Ben Healy, Oier Lazkano en Richard Carapaz die zich op dit terrein altijd thuis voelen gingen dan ook in de aanval. Helemaal los van het peleton kwamen ze niet.
Toen eenmaal de koplopers waren ingehaald ging Pogacar in de aanval in de hoop zijn voorsprong in het algemeen klassement verder uit te breiden. Vingegaard moest in eerste instantie passen en koos het wiel van Roglic, terwijl Evenepoel daarachter zijn eigen tempo reed. Zo ontspon zich een fraaie strijd tussen de vier favorieten voor de eindzege.
Op een gegeven moment leek het ook een gelopen koers voor Pogacar. Echter, Vingegaard toonde veerkracht of misschien beter gezegd enorme vechtlust en kwam tot bij Pogacar. Samen reden ze naar de finish waar Vingegaard in de sprint de sterkste bleek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten