Jim Carrey kruipt weer in de huid van Ace Ventura, de krokodillenworstelaar met de olifantenroep, de koning van het ver-spugen, hij-die-met-gemak-over-gloeiende-kolen-loopt, de meester-in-vermomming. Deze keer is Afrika the place to be, waar onze dierendetective een dier moet gaan redden waar hij een afschuwelijke hekel aan heeft – een vleermuis! Klaar om te lachen, gieren, brullen? Wil je meer lol dan duizend apen bij elkaar? Je weet wat je te doen staat: volg de roep van de natuur!
De openingsscène is nog wel erg leuk, maar daarna is het allemaal wel een stukje minder. De originaliteit is er vanaf en de vele grappen zijn over het algemeen toch een stuk minder geslaagd.
Sommige dingen zijn absoluut nog over de top maar bepaalde dingen doen het nog steeds goed. Zoals met het eten tijdens de receptie, of de ontmoeting en proeven bij de vijandelijke stam. Zo kan ik ook nog smakelijk lachen om het neushoorn gebeuren en de Cllifhanger en Rambo persiflage in het begin.
Het hele detective-verhaal is bijzaak, het gaat hier gewoon om zoveel mogelijk grappen in 1,5 uur te proppen, en vele slaan aan. Gewoon even het verstand op nul en dom kijken met af en toe een flinke lach. Deze film doet wat hij moet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten